هدف: مطالعات نشان داده است که تمرینات ورزشی شدید با افزایش سطح رادیکال های آزاد و ایجاد شرایط استرس اکسیداتیو همراه است، لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر فعالیت تمرینی شدید بر تغییرات بیان ژنی آنزیم کاتالاز لنفوسیتی در بازیکنان فوتبال بود. روش شناسی: در این پژوهش 9 نفر فوتبالیست جوان آماتور (16-18سال) از میان بازیکنانی که داوطلب شرکت در این تحقیق بودند به صورت تصادفی ساده انتخاب شد. در سه مرحله قبل از انجام آزمون ورزشی شدیدGXT (Graduate Exercise Test)، بلافاصله بعد از آزمون ورزشی و 3 ساعت بعد از آن در هر بار به مقدار4میلی لیتر خون از آزمودنی های جهت سنجش سطوح mRNA کاتالاز جمع آوری شد. نتایج: یافته ها نشان داد سطوح mRNA کاتالاز لنفوسیتی فوتبالیست های جوان بلافاصله پس از فعالیت (p=0.17) و 3 ساعت پس از فعالیت ورزشی (p=0.08) به طور غیر معنی داری افزایش یافت. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق مشخص شد که فعالیت ورزشی شدید باعث افزایش غیر معنی دار سطح mRNAکاتالاز لنفوسیتی بازیکنان جوان فوتبال می شود که این امر احتمالا به دلیل سازگاری در فرایند پس از رونویسی mRNAکاتالاز لنفوسیتی در بازیکنان فوتبال می باشد.

زمینه و هدف: بارداری بدون جنین وقتی اتفاق می افتد که یک تخم تخمک لقاح یافته به دیواره رحم متصل می گردد ولی جنینی به وجود نمی آید. شایعترین آسیب قابل شناسایی در سه ماهه اول بارداری است که ممکن است منجر به سقط شود. این مطالعه نیز با هدف اندازه گیری میزان فعالیت آنزیم کاتالاز بزاق، از مهمترین آنزیم های آنتی اکسیدان، در زنان بیمار مبتلا به بارداری بدون جنین و زنان سالم با سابقه بارداری طبیعی انجام شد.روش بررسی: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 34 زن مبتلا به بارداری بدون جنین و 34 زن سالم به عنوان کنترل از مهر 1393 تا تیر 1394 در شهر رشت، استان گیلان، آزمایشگاه بیوشیمی دانشگاه گیلان انجام گرفت. طیف سنی در گروه بیمار 20 تا 44 سال و در گروه کنترل 18 تا 45 سال بود. نمونه های بزاق غیرتحریکی جمع آوری گردیدند. میزان فعالیت آنزیم کاتالاز بزاق بر اساس سنجش اسپکتروفتومتری و تجزیه هیدروژن پراکسید در دو گروه بیمار و شاهد سنجیده شد.یافته ها: گروه بیمار از لحاط متوسط سن و عدم سابقه به بیماری های دیگر با گروه سالم یکسان بودند. بررسی های بیوشیمیایی نشان دادند که میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در گروه بیمار در مقایسه با گروه شاهد کاهش معناداری داشت (P=0.03).نتیجه گیری: به نظر می رسد که استرس اکسیداتیو نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی بیماری بارداری بدون جنین دارد بنابراین تعیین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی ممکن است نقش موثری در پیش بینی و در نتیجه، پیشگیری از بارداری بدون جنین داشته باشد.

چکیده مقدمه: پیش شرطی سازی به ایسکمی یکی از پدیده های درون زاد است که می تواند توسط عوامل مختلف و از مسیرهای مولکولی متفاوت در بافت های مختلف مانند مغز ایجاد شود. در این مطالعه اثر پیش شرطی سازی به واسطه هیپرکسی نورموباریک (HO) پیوسته و متناوب بر میزان، نقص نورولوژیک، حجم سکته مغزی و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز مورد بررسی قرار گرفته است. . مواد و روش کار: رت ها در چهار گروه به صورت گروه های پیوسته (24 ساعت پیوسته) و متناوب (4 ساعت در روز به مدت 6 روز) در معرض HO و نورموکسی نورموباریک (RA یا هوای اتاق) قرار می گرفتند. هر گروه به سه زیرگروه تقسیم می شدند. زیرگروه اول، بعد از 24 ساعت، تحت جراحی انسداد شریان میانی مغز (MCAO) به مدت 60 دقیقه قرار می گرفتند و سپس 24 ساعت به آنها اجازه برقراری مجدد جریان خون داده می شد. زیرگروه دوم و سوم بنام زیر گروه شم (بدون MCAO) و گروه دست نخورده (بدون جراحی) برای بررسی اثر هیپرکسی نورموباریک بر میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در نظر گرفته شده بود. نتایج: یافته های ما نشان می دهد که HO متناوب و پیوسته در القای IT درگیر هستند. پیش درمان با HO پیوسته و متناوب نقص های نورولوژیک را بهبود می بخشد، حجم سکته مغزی را کاهش می دهد و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز را به طور معنی دار افزایش می دهد. اثر هیپرکسی نورموباریک پیوسته نسبت به گروه هیپرکسی نورموباریک متناوب بر میزان فعالیت آنزیم کاتالاز بیشتر است. نتیجه گیری: اگرچه برای شناخت مکانیسم حفاظت عصبی حاصل از هیپرکسی نورموباریک مطالعات زیادی لازم است، اما نتایج این تحقیق نشان می دهد که هیپرکسی نورموباریک آثار حفاظت عصبی خود را احتمالاً تاحدی از طریق افزایش میزان فعالیت آنزیم کاتالاز نشان می دهد.

زمینه و هدف: عوارض دیابت با استرس اکسیداتیو القا شده به واسطه تولید رادیکال های آزاد ارتباط دارد. بدن از طریق مکانیسم های دفاع آنتی اکسیدانی چون کاتالاز به مبارزه با آن بر می خیزد. در این مطالعه اثر عصاره آبی دانه گیاه  Securigera Securidacaبر فعالیت آنزیم کاتالاز گلبول های قرمز در موش های صحرایی دیابتی تیپ 1 بررسی شده است.روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای از 30 موش صحرایی نر نژاد Wistar استفاده گردید. حیوانات به دو گروه شامل 15 موش صحرایی سالم و 15 موش صحرایی دیابتی گروه بندی و دیابتی شدند. موش های ناشتا با تزریق یک دوز 45 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی دیابتی گردیدند. هر گروه نیز به زیر گروه های کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. پس از دوره تیمار 30 روز در دوزهای 100 میلی گرم بر کیلوگرم و 200 میلی گرم بر کیلوگرم، خون از قلب آن ها جمع آوری شد و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز گلبول های قرمز ارزیابی گردید.یافته ها: نتایج نشان دادند که فعالیت آنزیم کاتالاز در گروه کنترل دیابتی به طور معناداری (P=0.002) کاهش یافته است. به علاوه فعالیت آنزیم کاتالاز در گروه موش های دیابتی که 100 میلی گرم بر کیلوگرم (P=0.004) و 200 میلی گرم بر کیلوگرم (P=0.01) عصاره به آن ها تزریق می شد در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری (P=0.003) نشان داد.نتیجه گیری: احتمالا عصاره آبی دانه گیاه Securigera Securidaca با تغییر فعالیت آنزیم کاتالاز در کاهش عوارض دیابت به واسطه تقویت پاسخ آنتی اکسیدانی و کاهش استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی دیابتی موثر است.